David McCallum

In 1951 werd McCallum assistent-regisseur van de Glyndebourne Opera Company. Hij begon zijn acteercarrière met jongensstemmen voor BBC Radio in 1947 en begon vanaf eind jaren vijftig bijrollen in Britse films te spelen. Zijn eerste acteerrol was in Whom the Gods Love, Die Young, die een gedoemde koninklijke rol speelde. Een foto van McCallum met James Dean-thema trok de aandacht van de Rank Organization, die hem in 1956 ondertekende. In een interview met Alan Titchmarsh, uitgezonden op 3 november 2010, verklaarde McCallum echter dat hij zijn aandelenkaart al sinds 1946 had. / p>

Vroege rollen waren onder meer een jeugddelinquent in Violent Playground (1957), een outlaw in Robbery Under Arms (1957) en als junior RMS Titanic-radio-operator Harold Bride in A Night to Remember (1958). Zijn eerste Amerikaanse film was Freud: The Secret Passion (1962), geregisseerd door John Huston, die kort werd gevolgd door een rol in Peter Ustinovs Billy Budd. McCallum speelde Lt Cdr Eric Ashley-Pitt (ook bekend als Dispersal) in The Great Escape, die werd uitgebracht in 1963. Hij nam de rol van Judas Iscariot in 1965 s The Greatest Story Ever Told. Andere televisierollen waren onder meer twee optredens in The Outer Limits en een gastoptreden op Perry Mason in 1964 als beklaagde Phillipe Bertain in “The Case of the Fifty Millionth Frenchman”.

The Man from UNCLEEdit

The Man from UNCLE, bedoeld als voertuig voor Robert Vaughn, maakte van McCallum een sekssymbool, zijn blonde kapsel in Beatle-stijl vormde een trendy contrast met Vaughns strakke uiterlijk. McCallums rol als de mysterieuze Russische agent Illya Kuryakin was oorspronkelijk bedoeld als een randapparaat een. McCallum maakte echter van de gelegenheid gebruik om een complex personage te construeren waarvan de aantrekkingskracht grotendeels berustte op wat schimmig en raadselachtig aan hem was. De populariteit van Kuryakin bij het publiek en de chemie op het scherm van Vaughn en McCallum werden snel erkend door de producers, en McCallum werd verheven tot co-ster.

Hoewel de show op het hoogtepunt werd uitgezonden. van de Koude Oorlog werd McCallums Russische alter ego een fenomeen van de popcultuur. De acteur werd overspoeld met brieven van fans en overal waar hij kwam volgde een Beatles-achtige razernij. Tijdens het spelen van Kuryakin ontving McCallum meer fanmail dan enige andere acteur in de geschiedenis van Metro-Goldwyn-Mayer, waaronder populaire MGM-sterren als Clark Gable en Elvis Presley. Heldenverering leidde zelfs tot een record, “Love Ya, Illya”, uitgevoerd door Alma Cogan onder de naam Angela and the Fans, wat in 1966 een piratenradiohit was in Groot-Brittannië. Een rock-rapgroep uit de jaren 90 uit Argentinië noemde zichzelf Illya Kuryaki and the Valderramas ter ere van het personage The Man From UNCLE.

McCallum ontving twee Emmy Award-nominaties in de loop van de vier jaar durende show (1964-68) voor het spelen van de intellectuele en introverte geheimagent.

McCallum en Vaughn hernamen hun rol van Kuryakin en Solo in een tv-film uit 1983, Return of the Man from UNCLE. In 1986 herenigde McCallum zich opnieuw met Robert Vaughn in een aflevering van The A-Team getiteld The Say UNCLE Affair, compleet met hoofdstuktitels, het woord affair in de titel, de zin Open Channel D en vergelijkbare scène-overgangen.

In een interview voor een retrospectieve televisiespecial, vertelde McCallum over een bezoek aan het Witte Huis waarin, terwijl hij werd begeleid naar de Amerikaanse president, een agent van de geheime dienst tegen hem zei: Jij bent de reden dat ik deze baan. “

Na The Man from UNCLEEdit

McCallum heeft het populaire succes dat hij als Kuryakin had behaald nooit echt herhaald tot NCIS, hoewel hij wel een bekend gezicht werd op de Britse televisie in shows als Colditz (1972-1974), Kidnapped (1978) en ITVs sciencefiction-serie Sapphire & Steel (1979–82) tegenover Joanna Lumley. In 1975 speelde hij het titelpersonage in een kortstondige Amerikaanse versie van The Invisible Man.

McCallum verscheen op het podium in Australië in Run for Your Wife (1987–88), en de productie toerde door het land. Andere leden van de cast waren Jack Smethurst, Eric Sykes en Katy Manning.

McCallum speelde bijrollen in een aantal speelfilms, hoewel hij de titelrol speelde in de thriller uit 1968, Sol Madrid.

McCallum speelde met Diana Rigg in de tv-miniserie Mother Love uit 1989. In 1991 en 1992 speelde McCallum gokker John Gray, een van de hoofdpersonages in de televisieserie Trainer, verscheen hij als een Britse dubbelagent in een aflevering van Murder, She Wrote uit 1989. In de jaren negentig speelde McCallum een gastrol in twee Amerikaanse televisieseries .In seizoen 1 van SeaQuest DSV trad hij op als wetshandhavingsambtenaar Frank Cobb van de fictieve Broken Ridge van de Ausland Confederation, een mijnkamp onder water voor de kust van Australië bij het Great Barrier Reef; hij had ook een gastrol in een aflevering van Babylon 5.

In 1994 vertelde McCallum de veelgeprezen documentaires Titanic: The Complete Story voor A & E Netwerken. Dit was het tweede project over de Titanic waaraan hij had gewerkt: het eerste was de film A Night to Remember uit 1958, waarin hij een kleine rol had gespeeld.

In hetzelfde jaar presenteerde en vertelde McCallum de Tv-special Ancient Prophecies. Deze special, die kort daarna werd gevolgd door drie anderen, vertelde over mensen en plaatsen die historisch geassocieerd waren met het voorspellen van het einde van de wereld en het begin van nieuwe tijdperken voor de mensheid.

NCISEdit

Sinds 2003 speelt McCallum een hoofdrol op de CBS-televisie serie NCIS als Dr. Donald “Ducky” Mallard, de belangrijkste medische onderzoeker van het team en een van de populairste karakters van de show. In Seizoen 2 Aflevering 13 “The Meat Puzzle”, vraagt NCIS Special Agent Caitlin Todd (Sasha Alexander) aan Special Agent Leroy Jethro Gibbs (Mark Harmon), “Hoe zag Ducky eruit toen hij jonger was?” en Gibbs antwoordt: “Illya Kuryakin”.

Volgens de functie achter de schermen op de dvd van 2006 van NCIS seizoen 1, werd McCallum een expert in forensisch onderzoek om Mallard te spelen, inclusief het bijwonen van congressen voor medische onderzoekingen. In de film zegt Donald P. Bellisario dat de kennis van McCallum zo groot werd dat hij op het moment van het interview overwoog hem een technisch adviseur voor de show te maken.

McCallum verscheen op de 21e jaarlijkse James Earl Ash-lezing, gehouden op 19 mei 2005 in het Armed Forces Institute of Pathology, een avond ter ere van de Amerikaanse dienstleden. Zijn lezing, “Reel to Real Forensics”, met Cmdr. Craig T. Mallak, medisch onderzoeker van de Amerikaanse strijdkrachten, gaf een presentatie waarin het echte werk van het personeel van de medische onderzoeker van de strijdkrachten werd vergeleken met dat van de fictieve zeeonderzoekers die op NCIS verschenen.

Eind april 2012 werd aangekondigd dat McCallum overeenstemming had bereikt over een contractverlenging van twee jaar met CBS-TV. De verhuizing betekende dat hij na zijn tachtigste een vaste NCIS zou blijven. In mei 2014 tekende hij opnieuw een contract voor twee jaar. Sindsdien heeft hij in 2016 extensies getekend, begon een beperkt schema in 2017 en verlengde hetzelfde voor seizoen 15, 16 & 17 – elk afzonderlijk.

MusicEdit

McCallum zong niet op deze platen, zoals veel televisiesterren uit de jaren zestig deden toen ze een platencontract aanboden. Als klassiek geschoolde muzikant bedacht hij een mix van hobo, Engelse hoorn en strijkers met gitaar en drums, en presenteerde hij instrumentale interpretaties van hits van de dag. De officiële arrangeur van de albums was H. B. Barnum. McCallum dirigeerde echter en droeg verschillende eigen composities bij in de loop van vier lps. De eerste twee, Music … A Part of Me en Music … A Bit More of Me, zijn samen op cd uitgebracht op het Zonophone-label. Op Open Channel D zong McCallum op de eerste vier nummers: Communication, House on Breckenridge Lane, In the Garden, Under the Tree (het themalied uit de film Three Bites of the Apple) en My Carrousel”. De muziektracks zijn dezelfde als de Zonophone-cd. Deze cd is uitgebracht op het Rev-Ola label. De single release van “Communication” bereikte nummer 32 in de UK Singles Chart in april 1966.

In the Man from U.N.C.L.E. aflevering “The Discotheque Affair”, speelt McCallum de contrabas als onderdeel van een band in een nachtclub. Hij speelde ook gitaar en zong zijn eigen compositie “Trouble” met Nancy Sinatra in “The Take Me to Your Leader Affair” en speelde verschillende instrumenten in “The Off-Broadway Affair”.

FictionEdit

In 2016 publiceerde McCallum een misdaadroman getiteld Once a Crooked Man. Het verhaal speelt zich af in New York en Londen en draait om een jonge acteur die een moord probeert te verijdelen. McCallum heeft verklaard dat er een tweede roman aan de gang is.