De Enclosure Movement of inclosure is het proces dat werd gebruikt om een einde te maken aan traditionele rechten, en is historisch gezien gepaard gegaan met geweld, verzet en bloedvergieten. Er wordt naar verwezen als “een van de meest controversiële gebieden van de landbouw- en economische geschiedenis in Engeland.”
De Enclosure Movement was een duw in de 18e en 19e eeuw om land in te nemen dat voorheen gemeenschappelijk eigendom was. door alle leden van een dorp, of op zijn minst beschikbaar voor het publiek om dieren te laten grazen en voedsel te verbouwen, en het te veranderen in land in particulier bezit, meestal met muren, hekken of heggen eromheen. De meest bekende omsluitingsbewegingen waren in de Britse Eilanden, maar de praktijk had zijn wortels in Nederland en kwam tot op zekere hoogte in Noord-Europa en elders voor toen de industrialisatie zich verspreidde. Sinds de 12e eeuw was er een klein aantal omheiningen aan de gang, vooral in het noorden en westen van Engeland, maar het kwam veel vaker voor in de 18e eeuw, en in de volgende eeuw keurde het Parlement de General Enclosure Act van 1801 en de Enclosure Act van 1845 goed, waardoor omsluitingen van bepaalde landen mogelijk werden in Engeland, Wales, Schotland en Ierland. eland.
De Engelse regering en aristocratie begonnen land in te sluiten en beweerden dat het betere gewassen en dieren mogelijk zou maken (met name schapen voor hun wol). Ze beweerden dat grote velden efficiënter konden worden bewerkt dan individuele percelen die waren toegewezen uit gemeenschappelijk land – en de winst kon worden bewaard door de aristocraten die nu eigenaar waren van het legaal in beslag genomen land. Sommigen beweren dat dit het begin was van commerciële landbouw.