Bloedarmoede (ijzertekort) en haaruitval: de link begrijpen

Disclaimer

Als u medische vragen of opmerkingen heeft , neem dan contact op met uw zorgverlener. De artikelen over Health Guide worden ondersteund door collegiaal getoetst onderzoek en informatie afkomstig van medische verenigingen en overheidsinstanties. Ze zijn echter geen vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling.

Bloedarmoede is een aandoening waarbij het lichaam niet genoeg gezonde rode bloedcellen heeft om zuurstof aan de rest van het lichaam te leveren. . Er zijn meerdere soorten bloedarmoede, maar een van de meest voorkomende soorten is bloedarmoede door ijzertekort.

Zoals de naam suggereert, treedt bloedarmoede door ijzertekort op als gevolg van onvoldoende niveaus van het mineraal ijzer in het lichaam. Meer specifiek is het wanneer het beenmerg niet genoeg ijzer heeft om hemoglobine aan te maken, wat de sleutel is om uw bloed die tint rood te kleuren en de bloedcellen in staat te stellen zuurstofrijk bloed door uw lichaam te transporteren.

De ijzervoorraad van het lichaam wordt grotendeels opgeslagen in de hemoglobine , maar ongeveer een derde wordt ook opgeslagen als ferritine (een bloedeiwit dat ijzer bevat) en hemosiderine (een ijzeropslagcomplex) in het beenmerg, de lever en de milt (Ems, 2020).

In sommige gevallen is het mogelijk om niet eens te beseffen dat u lijdt aan bloedarmoede door ijzertekort totdat de aandoening vordert en tekenen zich beginnen te manifesteren. Mensen zullen de symptomen anders ervaren, maar enkele van de meest voorkomende tekenen van bloedarmoede door ijzertekort zijn een bleke huid of een gele “vale” huid, een verhoogde hartslag en een pijnlijke of gezwollen tong. Prikkelbaarheid en vermoeidheid zijn twee aanvullende kenmerken van de aandoening. . Een uniek teken van ijzertekort is iets dat pica wordt genoemd, wat een onverklaarbare hunkering is naar niet-voedzame items zoals ijs, klei, aarde of papier (Johns Hopkins, nd).

Als het op laag aankomt. ijzerniveaus en haargroei, is de relatie van oudsher wat vager en controversiëler (Trost, 2006). Dat gezegd hebbende, heeft recenter onderzoek gewezen op een mogelijk verband tussen ijzerarm en telogeen effluvium, een soort tijdelijk haarverlies dat gewoonlijk gebeurt als gevolg van een of andere vorm van stress en treft vrouwen rond de haarlijn, wat leidt tot dunner wordend haar.

Haaruitval bij vrouwen versus mannen

In één studie werden meer dan 5.000 vrouwen van 35- 60 jaar om het verband tussen ijzertekort en overmatig haarverlies bij vrouwen (Deloche, 2007). Onder de vrouwen die last hadden van overmatig haarverlies, ontdekten de onderzoekers dat een groter deel van de vrouwen (59%) een laag ijzergehalte had (< 40 mcg / L) vergeleken met de rest van de vrouwen. bevolking (48%).

Een ander team voerde een analytische case-control studie uit om te beoordelen of diffuus telogeen haarverlies bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd (15 tot 45 jaar) verband houdt met ijzertekort (Moeinvaziri , 2009). Na het bestuderen van 30 vrouwen met en zonder diffuus telogeen haarverlies, ontdekte het team dat het gemiddelde ferritineniveau en de transferrineverzadiging significant lager waren bij patiënten met haarverlies (respectievelijk 16,3 versus 60,3). Met andere woorden, de vrouwen met haarverlies hadden minder ijzervoorraden in hun lichaam.

Aanvullend onderzoek, gepubliceerd in de Journal of Korean Medical Science, suggereert zelfs dat ijzertekort kan leiden tot haarverlies dat vergelijkbaar is met het patroon van haaruitval bij androgene alopecia (Park, 2013). Voor mannen betekent dit een kale plek op de kruin van het hoofd of een teruglopende haarlijn, en voor vrouwen is het meestal dunner wordend haar langs de scheidingslijn gevolgd door toenemend diffuus haarverlies.

Over het algemeen is alopecia als gevolg van bloedarmoede iets dat vooral vrouwen treft. In de Verenigde Staten toont onderzoek aan dat bloedarmoede door ijzertekort ongeveer 9–12% van de niet-Spaanse blanke vrouwen treft en bijna 20% van de zwarte en Mexicaans-Amerikaanse vrouwen, maar slechts 2% van de volwassen mannen (Killip, 2007).

Bij premenopauzale vrouwen zijn de meest voorkomende oorzaken van bloedarmoede door ijzertekort menstrueel bloedverlies en zwangerschap. Voor mannen en postmenopauzale vrouwen is gastro-intestinaal bloedverlies een belangrijke oorzaak van een laag ijzergehalte.Mensen die leven met de ziekte van Crohn, coeliakie, nierfalen of een veganistisch dieet volgen, kunnen ook vatbaarder zijn voor bloedarmoede door ijzertekort.

Diagnose en behandeling

Als u denkt dat uw haarverlies is gerelateerd aan een ijzertekort, het is belangrijk om uw zorgverlener te raadplegen voordat u het heft in eigen handen neemt. Hoewel het verleidelijk lijkt om zelf een diagnose te stellen en te behandelen met een ijzersupplement, hebben ze toch bijwerkingen en kunnen uw goede gezondheidsvoornemens uiteindelijk leiden tot ernstigere complicaties.

Ga in plaats daarvan naar uw arts om uw medicatiegeschiedenis te bespreken en uw ijzerniveaus te meten. Tijdens een lichamelijk onderzoek zal uw zorgverlener een oogje in het zeil houden – en een oor open houden – voor enkele van de eerder genoemde symptomen om te begrijpen hoe ze verband houden met uw ijzerniveaus.

Ze kunnen ook een paar bloedtesten uitvoeren, waaronder een serum-ferritineconcentratie, die de hoeveelheid ijzer meet die in het lichaam is opgeslagen en die wordt beschouwd als de meest efficiënte en kosteneffectieve test voor het diagnosticeren van ijzertekort (DeLoughery , 2017). Het is ook belangrijk om de hemoglobine- en hematocrietwaarden te meten; de eerste houdt het aantal rode bloedcellen bij en de tweede kijkt hoeveel ruimte rode bloedcellen innemen in uw bloed.

Zodra bloedarmoede door ijzertekort is vastgesteld als de oorzaak van haarverlies, is de beste methode is om meer bewust te zijn van de ijzerinname en om een uitgebalanceerd dieet te eten vol ijzerrijk voedsel in combinatie met supplementen (indien nodig) voor haargroei en om toekomstige haaruitval te voorkomen.

Ontwikkeld door de Food and Nutrition Board van het Institute of Medicine van de National Academies, Recommended Dietary Allowance (ADH) is een hulpmiddel om mensen te helpen een uit voedingsoogpunt voldoende dieet te consumeren. De ADH staat voor het gemiddelde dagelijkse niveau van inname dat voldoende is om aan de voedingsbehoeften van de meeste (97-98%) gezonde individuen te voldoen; de ijzeren suggesties zijn als volgt.

• Vrouwtjes van 9–13 jaar: 8 mg / d
• Vrouwtjes van 14–18 jaar: 15 mg /
• Vrouwtjes van 19–50 jaar jaar: 18 mg / d
• Vrouwtjes van 51+ jaar: 8 mg / d
• Mannen van 9–13 jaar: 8 mg / d
• Mannen van leeftijd 14–18 jaar: 11 mg / dag
• Mannen van 19+ jaar: 8 mg / d

Belangrijk om op te merken, de dagelijkse hoeveelheid neemt toe tot 27 mg / dag voor zwangere vrouwen van elke leeftijd, en 10 mg / d voor vrouwen die borstvoeding geven van 14-18 jaar, en 9 mg / d voor vrouwen die borstvoeding geven 19-50 jaar (NIH, nd).

Vlees (rundvlees, varkensvlees, lam), gevogelte (kip, eend, kalkoen) en vis (mosselen, oesters, sardines, ansjovis) zijn allemaal rijk aan ijzer. Voor mensen die er de voorkeur aan geven hun voedingsstoffen uit plantaardige bronnen te halen, zijn peulvruchten en bladgroenten zoals boerenkool, broccoli en boerenkool de manier om aan je ijzerfixatie te komen. De schappen van supermarkten zijn ook bekleed met met ijzer verrijkt voedsel – granen, brood en pasta – die goedgekeurde bronnen van ijzer zijn.

Om het productplan een stap verder te brengen, probeer meer voedingsmiddelen met vitamine C te consumeren. Van broccoli, grapefruit, sinaasappels, paprikas en andere voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C is bekend dat ze het lichaam helpen meer ijzer te absorberen en helpen bij het leiden tot gezond haar.