Vóór de uitvinding van de elektromagnetische telefoon waren er mechanische akoestische apparaten voor het overbrengen van gesproken woorden en muziek over een grotere afstand dan die van normale spraak. De allereerste mechanische telefoons waren gebaseerd op geluidstransmissie door buizen of andere fysieke media, en een van de allereerste experimenten waren die uitgevoerd door de Britse natuurkundige en polymath Robert Hooke van 1664 tot 1685. Van 1664 tot 1665 experimenteerde Hooke met geluidstransmissie via een strak opgezwollen draad. Een akoestische snaartelefoon wordt al in 1667 aan hem toegeschreven.
Een advertentie uit 1886 voor een akoestische telefoon
De sterk gelijkende akoestische blikken telefoon, of “lovers phone”, is ook al eeuwen bekend. Het verbindt twee diafragmas met een gespannen koord of draad, die zendt geluid door mechanische trillingen van de een naar de ander langs de draad (en niet door een gemoduleerde elektrische stroom). Het klassieke voorbeeld is het kinderspeelgoed gemaakt door de bodems van twee papieren bekers, metalen blikjes of plastic flessen met strak vastgehouden string.
Akoestische telefoons werden gedurende een korte periode commercieel op de markt gebracht als een nicheconcurrent voor de elektrische telefoon, aangezien ze voorafgingen aan de uitvinding van laatstgenoemde en niet binnen de reikwijdte van de octrooibescherming vielen. Toen het telefoonoctrooi van Alexander Graham Bell afliep en tientallen nieuwe telefoonbedrijven de markt overspoelden, konden fabrikanten van akoestische telefoons niet commercieel concurreren en gingen snel failliet. Hun maximale bereik was zeer beperkt, maar honderden technische innovaties (resulterend in ongeveer 300 patenten) vergrootten hun bereik tot ongeveer een halve mijl (800 m) of meer onder ideale omstandigheden. Een voorbeeld van zon bedrijf was Lemuel Melletts “Pulsion Telephone Supply Company” uit Massachusetts, die de versie ervan in 1888 ontwierp en deze op spoorwegrecht -of-manieren, naar verluidt met een bereik van 3 mijl (4,8 km).
In de eeuwen voordat blikken en kartonnen bekers gemeengoed werden, werden andere bekers gebruikt en werd het apparaat soms de “liefhebbers” genoemd telefoon”. In de 20e eeuw werd het algemeen gebruikt in kleuterscholen en basisscholen om kinderen te leren over geluidstrillingen.