Bipolaire stoornis – aandoening
Historisch bekend als manisch-depressieve stoornis, bipolaire stoornis is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door cyclische manie of periodes van extreme euforie gevolgd door aanvallen van ernstige depressie. Deze psychische stoornis is niet alleen een stemmingsstoornis, maar een categorie van verschillende stemmingsstoornissen. Het is een aandoening die zowel bij mannen als vrouwen voorkomt.
Symptomen
Tekenen van de depressieve fase van deze psychische aandoening zijn onder meer:
- persistent gevoelens van hopeloosheid
- angst
- woede
- schuldgevoel
- verdriet
- isolatie
- vermoeidheid
- prikkelbaarheid
- gebrek aan motivatie
- chronische pijn
- ziekelijke zelfmoordgedachten
- zelfhaat
- depersonalisatie.
In ernstige gevallen kunnen personen die aan deze aandoening lijden zelfs psychotisch worden . Symptomen van een bipolaire stoornis manifesteren zich meestal ergens tussen de kindertijd en de late adolescentie.
Gewoonlijk is een diagnose van een bipolaire stoornis gebaseerd op de zelfgerapporteerde ervaringen van een persoon, samen met gedragsafwijkingen die zijn gemeld door vrienden, familieleden en collegas. Deze indicaties worden vaak bevestigd door secundaire symptomen die worden waargenomen door een maatschappelijk werker, psychiater, verpleegkundige of andere clinici die betrokken zijn bij een klinische beoordeling.
Beoordeling van een bipolaire stoornis wordt meestal poliklinisch uitgevoerd. Een opname in een ziekenhuisopname wordt meestal alleen als noodzakelijk beschouwd als een persoon een ernstig risico vormt voor zichzelf of anderen. Een voorlopige beoordeling kan bestaan uit een lichamelijk onderzoek door een arts. In het algemeen worden onderzoeken niet herhaald voor gevallen van terugval, tenzij er een indicatie is van een specifieke medische noodzaak.
Aanvraag voor diagnose van sociale zekerheidstoornis met een bipolaire stoornis
Als de bipolaire stoornis van een persoon constant is en elk vermogen om in een werkomgeving te functioneren belemmert, heeft die persoon mogelijk recht op sociale uitkeringen voor arbeidsongeschiktheid. Elke persoon met een bipolaire stoornis kan in aanmerking komen voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering als hij / zij voldoet aan de evaluatiecriteria vermeld in het Blue Book van de socialezekerheidsadministratie en als hij / zij een medische beroepsongeschiktheidsverklaring heeft ontvangen op basis van de resterende functionele capaciteit van de persoon, opleiding en leeftijd.
Stoornissen die in aanmerking komen voor een bipolaire stoornis Arbeidsongeschiktheidsuitkering
De socialezekerheidsadministratie heeft vastgesteld dat een eiser met een bipolaire stoornis moet een voorgeschiedenis hebben van consistente symptomatische manische episodes, depressieve syndromen of een combinatie van beide. Bovendien moet de bipolaire stoornis van de eiser resulteren in twee (2) van de volgende beperkingen:
- ernstige beperking van dagelijkse activiteit,
- onvermogen om op een normale manier met anderen om te gaan, of
- terugkerende episodes van decompensatie, die een langere periode aanhouden.
Als een eiser niet voldoet aan de bovengenoemde cr iteria, kan hij / zij nog steeds in aanmerking komen onder een sectie in het Blauwe Boek, waarin staat dat elke persoon met een medische geschiedenis die ten minste twee jaar chronische affectieve stoornis documenteert, inclusief bipolaire stoornis, invaliditeitsuitkeringen kan krijgen, ondanks de steun van medicatie, als de beperking of aandoening heeft geleid tot:
- beperkingen van het vermogen om elementaire werkhandelingen uit te voeren, zelfs wanneer de symptomen onder controle zijn met psychosociale ondersteuning en medicatie.
- de de toestand van de eiser moet leiden tot aanhoudende decompensatieperioden, of
- het resterende ziekteproces heeft een bijkomende aanpassing veroorzaakt die zelfs een nominale toename van de mentale eisen ertoe zou leiden dat de eiser decompenseert.
Bovendien moet een eiser gedurende een voorzienbare periode niet in staat zijn geweest om buiten een ondersteunend levensonderhoud te functioneren. Als een persoon aan deze kwalificaties voldoet of deze overtreft, is er een goede kans om in aanmerking te komen voor een Social Security Disability Insurance (SSDI) of een aanvullend zekerheidsinkomen (SSI).
Als een eiser nog steeds niet voldoet aan de bovengenoemde criteria, hij kan nog steeds een handicap aanvragen op basis van zijn resterende functionele capaciteit, opleiding en leeftijd. Als het mentale restfunctioneren zeer beperkt is en men niet in staat is om te voldoen aan de eisen van routineuze repetitieve activiteiten, is het nog steeds mogelijk om in aanmerking te komen voor een medische beroepsongeschiktheidsuitkering.
Omdat het aanvragen van een arbeidsongeschiktheidsuitkering met een bipolair Diagnose van een aandoening kan een complex en intimiderend proces zijn, het inhuren van een gekwalificeerde advocaat voor sociale zekerheid voor gehandicapten of een advocaat voor een handicap kan in het belang van een potentiële eiser zijn.
Uw geval van een bipolaire stoornis met een handicap
Omdat een bipolaire stoornis wordt vermeld in de handleiding voor de lijst met bijzondere waardeverminderingen van de socialezekerheidsadministratie, kan een persoon met een bipolaire stoornis die een aanvraag voor een invaliditeitsuitkering wil indienen, winnen door voldoen aan specifieke criteria. Als u van plan bent om SSDI / SSI-invaliditeitsuitkeringen aan te vragen, moet u er rekening mee houden dat alle claims voor sociale handicap worden toegekend of geweigerd op basis van medische dossiers.
U moet ernaar streven om een consistent behandelregime te volgen voordat u en tijdens het sollicitatieproces voor sociale zekerheid, en als uw SSDI / SSI-aanvraag wordt afgewezen, moet u bereid zijn om een beroep wegens invaliditeit in te dienen. In veel gevallen kan een advocaat of advocaat voor arbeidsongeschiktheid van onschatbare waarde u helpen door u te begeleiden bij de aanvraag- en beroepsprocedures.