Rectale bloeding is een van de meest voorkomende symptomen die verwijzing naar een kindergastro-enteroloog rechtvaardigen. De aanwezigheid van bloed in de ontlasting is vaak een alarmerend symptoom voor ouders, en meestal wordt kinderartsen gevraagd de patiënt meteen te zien. Hieronder vindt u enkele tips om verwijzende artsen te helpen de ernst van het probleem in te schatten en of een dringende verwijzing aangewezen is.

Belangrijke vragen voor het beoordelen van pediatrische patiënten met bloed in de ontlasting

Is het echt bloed?

Even de slimste artsen zijn soms voor de gek gehouden. Bepaalde kleurstoffen (zoals de rode kleurstof die in sommige merken sap wordt aangetroffen) en medicijnen (bijvoorbeeld cefdinir) kunnen resulteren in een ontlasting die bloederig lijkt.) Als een gezin een luier meebrengt, gebruik dan een guaiac-test om de aanwezigheid van bloed te bevestigen .

Geloof het of niet, de guaiac-test is meer dan 100 jaar oud; Sir Arthur Conan Doyle liet Sherlock Holmes het gebruiken om een misdaad op te lossen in zijn eerste gepubliceerde Holmes-mysterie, “A Study in Scarlet.” Het papier van de guaiac-test bevat alfa-guaiaconzuur, terwijl de vloeistof in de ontwikkelaar waterstofperoxide bevat. In aanwezigheid van hemoglobine oxideert het waterstofperoxide het guaiaconzuur snel tot een blauwgekleurd chinon, waardoor de karakteristieke blauwe kleur op het papier.

Hoe oud is de patiënt?

Bij babys van 0-3 maanden zijn de meest voorkomende oorzaken van rectale bloeding anale fissuren of allergische colitis. Daarentegen hebben oudere babys en peuters meer kans op constipatie, Meckel-divertikels of poliepen. Bij schoolgaande kinderen en tieners, constipatie , poliepen, infecties en inflammatoire darmaandoeningen (IBD) komen vaker voor.

Is de bloeding pijnloos of pijnlijk?

Pijnloos rectaal bloeden impliceert meestal een laesie die niet ontstoken is, zoals een poliep of Meckels divertikels. Bloeden daarentegen gaat gepaard met pijn n suggereert ofwel ischemie ofwel ontsteking. Bloedingen die peridefecatoir zijn (d.w.z. optreden rond de tijd van ontlasting) duiden op colitis, infectie of IBD. Ernstige, slecht lokaliserende buikpijn in combinatie met bloeding zou de arts een zeldzamere aandoening moeten doen overwegen, zoals intussusceptie of volvulus.

Welke kleur heeft de ontlasting?

Zwart bloed (melena) impliceert bloeding in de slokdarm, maag of twaalfvingerige darm. Kastanjebruine ontlasting duidt op bloedingen in de dunne darm (bijv.van een Meckel-divertikel). Helder rood bloed duidt op een colon- of rectale bron.

Is de patiënt ziek?

Als de patiënt hevige pijn heeft, als er veel rectale bloeding is of als de vitale functies hypotensie suggereren, is dit een indicatie voor een dringende verwijzing.

Het belang van een lichamelijk onderzoek bij kinderen met rectale bloeding

Lichamelijk onderzoek van de patiënt met rectale bloeding omvat het onderzoeken van de ontlasting, het beoordelen van de hemodynamische stabiliteit van de patiënt (polsslag, hartslag en orthostatische bloeddruk) en vervolgens het inspecteren van de huid om let op tekenen van bleekheid of hemangiomen. Ervan uitgaande dat de patiënt stabiel is, voel dan de buik op massas of gevoeligheid en onderzoek vervolgens het anale gebied op kloven, poliepen of aambeien. Het rectale onderzoek is het belangrijkste onderdeel van het lichamelijke; men moet poliepen voelen, de patiënt beoordelen op enig ongemak dat niet in verhouding staat tot het onderzoek en de ontlasting testen in de rectale kluis.

Andere diagnostische hulpmiddelen die u zou kunnen gebruiken zijn:

• Laboratoriumwerk: als een duidelijke oorzaak van bloeding (bijv. aambei, constipatie) niet duidelijk is, kan laboratoriumwerk aangewezen zijn. Overweeg om een compleet bloedbeeld, protrombinetijd, partiële tromboplastinetijd, bezinkingssnelheid van erytrocyten en C-reactief proteïne te bestellen. De laatste twee tests screenen op inflammatoire darmaandoeningen. Bij een patiënt met een grote bloeding zijn type en scherm belangrijk. Verder testen hangt af van de vermoedelijke differentiële diagnose. Zo wordt invaginatie vaak eerst geëvalueerd met een echografie, terwijl een patiënt met een vermoedelijk Meckel-divertikel wordt geëvalueerd met een technetiumscan.
• Colonoscopie: dit is de meest bruikbare test bij het evalueren van langdurige rectale bloeding. Colonoscopie met biopsie kan poliepen, inflammatoire darmaandoeningen of vasculaire misvormingen identificeren.

Behandeling van rectale bloeding bij kinderen

De behandeling hangt af van de exacte gevonden oorzaak van rectale bloeding. In sommige gevallen, zoals bij poliepen, kan een bloedende laesie worden verwijderd met de colonoscoop. Andere keren is medische behandeling (bijv. Aminosalicylaten voor colitis ulcerosa) of aanpassing van het voedingspatroon (bijv. Eliminatie van koemelk bij zuigelingen met allergische colitis) vereist.

Athos Bousvaros, MD, MPH, is associate chief van de Division of Gastroenterology, Hepatology and Nutrition en associate director van het Inflammatory Bowel Disease Center in het Boston Childrens Hospital, en een universitair hoofddocent kindergeneeskunde aan de Harvard Medical School.