Definitie van autobiografie
Autobiografie is een soort biografie die een levensverhaal vertelt van de auteur, wat betekent dat het een geschreven verslag is van het leven van de auteur. In plaats van door iemand anders te worden geschreven, komt een autobiografie door de eigen pen van de persoon, in zijn eigen woorden. Sommige autobiografieën zijn geschreven in de vorm van een fictief verhaal; als romans of verhalen die gebeurtenissen uit het echte leven van de auteur nauw weerspiegelen. Dergelijke verhalen omvatten David Copperfield van Charles Dickens en The Catcher in the Rye van J.D Salinger. Door over persoonlijke ervaringen te schrijven, ontdekt men zichzelf. Daarom is het niet alleen een verzameling anekdotes – het is een openbaring voor de lezers over de zelfontdekking van de auteur.
Verschil tussen autobiografie en memoires
In een autobiografie probeert de auteur belangrijke elementen van zijn leven vast te leggen. Hij houdt zich niet alleen bezig met zijn carrière en groei als persoon, hij gebruikt ook emoties en feiten met betrekking tot het gezinsleven, relaties, opleiding, reizen, seksualiteit en alle soorten innerlijke worstelingen. Een memoires is een verslag van herinneringen en bepaalde gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden in het leven van de auteur. In feite is het het vertellen van een verhaal of een gebeurtenis uit zijn leven; een verslag dat niet het volledige verslag van een leven vertelt.
Voorbeelden van autobiografie in literatuur
Voorbeeld # 1: The Box: Tales from the Darkroom (door Gunter Grass)
Een nobele laureaat en romanschrijver, Gunter Grass, heeft een nieuw perspectief op zelfonderzoek laten zien door zijn quilt van gefictionaliseerde benadering door elkaar te halen in zijn autobiografische boek The Box: Tales from the Darkroom. Grass neemt het individuele standpunt van elk van zijn kinderen aan en vertelt wat zijn kinderen over hem denken als hun vader en schrijver. Hoewel het echt een experimentele benadering is, krijgt het dankzij Grass taalkundige creativiteit en behendigheid een boeiende dynamiek.
Voorbeeld 2: het verhaal van mijn leven (door Helen Keller)
In haar autobiografie, The Story of My Life, vertelt Helen Keller over haar eerste twintig jaar, te beginnen met de gebeurtenissen van de kinderziekte waardoor ze doof en blind was. In haar jeugd stuurde een schrijver haar een brief en profeteerde: “Op een dag zul je uit je eigen hoofd een geweldig verhaal schrijven dat velen tot troost en hulp zal zijn.”
In dit boek noemt Keller prominente historische persoonlijkheden, zoals Alexander Graham Bell, die ze op zesjarige leeftijd ontmoette en met wie ze jarenlang bevriend bleef. Keller bracht een bezoek aan John Greenleaf Whittier, een beroemde Amerikaanse dichter, en deelde correspondentie met andere vooraanstaande figuren, waaronder Oliver Wendell Holmes en mevrouw Grover Cleveland. Over het algemeen gaat Kellers autobiografie over het overwinnen van grote obstakels door hard te werken en pijn te doen.
Voorbeeld # 3: Self Portraits: Fictions (door Frederic Tuten)
In zijn autobiografie, “Self Portraits: Ficties, “heeft Frederic Tuten de randen van het romantische leven gecombineerd met de werkelijkheid. Net als postmoderne schrijvers, zoals Jorge Luis Borges en Italo Calvino, springen de verhalen van Tuten zonder waarschuwing tussen waarheid en verbeelding, tijd en plaats. Hij heeft hetzelfde gedaan. met zijn autobiografie, waar lezers gretig door fantasievolle verhalen over treinritten, circusberen en geheimen voor een gelukkig huwelijk willen gaan; die allemaal een glimp van de echte man geven.
Voorbeeld # 4: My Prijzen (door Thomas Bernhard)
Door het succes van zijn literaire carrière opnieuw te beleven door de lens van de vele prijzen die hij heeft ontvangen, presenteert Thomas Bernhard een sarcastisch commentaar in zijn autobiografie, “My Prizes”. Bernhard heeft in feite weinig dingen te serieus genomen. Hij heeft zijn leven eerder gezien als een kluchtig theatraal drama dat zich om hem heen ontvouwt. Hoewel Bernhard tevreden is met de levensstijl en het prestige van een auteur, maken zijn blasé-houding en vernietigende humor deze herinnering charmanter dissident en hilarisch.
Voorbeeld # 5: The Autobiography of Benjamin Franklin (door Benjamin Franklin)
“The Autobiography of Benjamin Franklin” is geschreven door een van de grondleggers van de Verenigde Staten. Dit boek onthult Franklins jeugd, zijn ideeën en zijn dagen van tegenspoed en welvaart. Hij is een van de beste voorbeelden die de Amerikaanse droom naleven – het idee delen dat men financiële onafhankelijkheid kan verwerven en een welvarend leven kan bereiken door hard te werken.
Functie
Door autobiografie kunnen auteurs rechtstreeks met hun lezers spreken en aan hun nakomelingen. De functie van de autobiografie is om een erfenis achter te laten voor de lezers. Door een autobiografie te schrijven deelt het individu zijn triomfen en nederlagen, en geleerde lessen, waardoor lezers zich kunnen verhouden en zich gemotiveerd voelen door inspirerende verhalen.Levensverhalen overbruggen de kloof tussen mensen van verschillende leeftijden en achtergronden en smeden verbindingen tussen oude en nieuwe generaties.