Apostrophe Definition
In de literatuur is apostrof een stijlfiguur die soms wordt weergegeven door een uitroep, zoals Oh. Een schrijver of spreker spreekt met apostrof rechtstreeks tot iemand die niet aanwezig of dood is, of spreekt tot een levenloos object.
Het is belangrijk om apostrof, het literaire apparaat, niet te verwarren met het apostrof-leesteken (). Het leesteken geeft bezit aan, of markeert het weglaten van een of meer letters (samentrekking) Apostrofe in de literatuur is een ordening van woorden die een niet-bestaande persoon of een abstract idee aanspreken op een manier alsof het aanwezig is en gevoelens kan begrijpen.
Voorbeelden van Apostrofe in Literatuur
Engelse literatuur staat vol met voorbeelden van apostrof. Laten we een paar voorbeelden bekijken.
Voorbeeld 1: Macbeth (door William Shakespeare)
William Shakespeare maakt gebruik van apostrof in zijn toneelstuk Macbeth:
“Is dit een dolk die ik voor me zie,
Het handvat naar mijn hand ?
Kom, laat me je vastgrijpen !
Ik heb u niet, en toch zie ik u nog steeds. ”
In zijn mentale conflict voordat hij koning Duncan vermoordde, heeft Macbeth een vreemd visioen van een dolk en praat ermee alsof het een persoon is.
Voorbeeld 2: The Star (door Jane Taylor)
Jane Taylor gebruikt apostrof in het bekende gedicht The Star:
“Twinkle, twinkle, little star,
Wat vraag ik me af wat je bent.
Boven de wereld zo hoog,
Als een diamant in de lucht.”
Dit gedicht werd een van de meest populaire kinderliedjes die aan kleine kinderen werden verteld – vaak in de vorm van liedjes. In dit kinderliedje spreekt een kind tegen een ster (een levenloos object). Daarom is dit een klassiek voorbeeld van apostrof.
Voorbeeld # 3: Frankenstein (door Mary Shelly)
Kijk naar hoe Mary Shelly apostrof gebruikt in haar roman Frankenstein:
“Oh! Sterren en wolken en winden, jullie staan allemaal op het punt me te bespotten; als je echt medelijden met me hebt, verpletter dan gevoel en herinnering; laat me als niets worden; maar zo niet, vertrek, vertrek en laat me in duisternis. ”
Praten met sterren, wolken en winden is een apostrof.
Voorbeeld # 4: Death Be Not Proud (door John Donne)
“De dood wees niet trots, hoewel sommigen je hebben genoemd
Machtig en vreselijk , want, gij zijt niet zo,
Want, degenen, die gij denkt, gij werpt gij omver,
sterft niet, arme dood, noch kunt gij mij nog doden. “
Hier spreekt Donne tot de dood, een abstract idee, alsof het een persoon is die in staat is zijn gevoelens te begrijpen.
Voorbeeld # 5: The Sun Rising (By John Donne)
John Donne eens mor e gebruikt apostrof in zijn gedicht The Sun Rising:
“Drukke ouwe dwaas, onhandelbare Sun,
Waarom doe je zo,
Door ramen , en door gordijnen, een beroep doen op ons?
Moeten de seizoenen van geliefden naar uw wensen verlopen?
Brutale pedante stakker… ”
De dichter spreekt de zon op een informele en informele manier toe, alsof het een echt mens is. Hij vraagt de zon op een onbeschofte manier waarom de zon verscheen en de goede tijd die hij met zijn geliefde had verpest heeft.
Voorbeeld # 5: Een portret van de kunstenaar als een jonge man (door James Joyce)
James Joyce gebruikt apostrof in zijn roman A Portrait of the Artist as a Young Man:
“Welkom, o leven! Ik ga om voor de miljoenste keer de realiteit van ervaring tegen te komen en in de smidse van mijn ziel het ongeschapen geweten van mijn ras te smeden. ”
Kunnen praten naar iets abstracts – zoals het leven zelf – is alleen mogelijk in de literatuur.
Voorbeeld # 6: To a Stranger Born in Some Distant Country Honderden jaren vanaf nu (door Billy Collins)
In dit fragment gebruikt de dichter conventionele apostrof beginnend met “O”:
“O vreemdeling van de toekomst!
O ondenkbaar wezen!
Ongeacht de vorm van uw huis,
Hoe u ook van de ene naar de andere plaats scoot,
Hoe vreemd en kleurloos de c Wat mag je dragen,
Ik wed dat ook niemand van een natte hond houdt.
Ik wed dat iedereen in je kroeg,
Zelfs de kinderen haar wegduwen. “
De spreker praat tegen een denkbeeldig personage, de “vreemdeling”.
Voorbeeld # 7: Sire (door WS Merwin)
Een ander voorbeeld van een apostrof komt uit het gedicht Sire, geschreven door WS Merwin:
“Voorloper, zou ik willen zeggen, stille piloot,
Kleine droge dood, toekomst,
Uw indirecte reacties zijn mij even vreemd
als de mijne. Ik weet zo weinig dat alles wat je me zou kunnen vertellen een openbaring zou zijn.”
Functie van apostrof
Door apostrof in hun literaire werken te gebruiken, proberen schrijvers abstracte ideeën of niet-bestaande personen naar leven, zodat de aard van de emoties die ze willen overbrengen op een betere manier overkomt. Het is voor lezers handiger om zich te verhouden tot abstracte emoties wanneer ze deze in hun natuurlijke omgeving observeren. Bovendien motiveert het gebruik van apostrof lezers om een nieuw en creatief perspectief te ontwikkelen.