Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa (24 november 1864-9 september 1901), ook wel bekend als Henri de Toulouse-Lautrec ( French :), was een Franse schilder, graficus, tekenaar, karikaturist en illustrator wiens onderdompeling in het kleurrijke en theatrale leven van Parijs aan het einde van de 19e eeuw hem in staat stelde een verzameling verleidelijke, elegante en provocerende beelden van het moderne te produceren, soms decadente zaken uit die tijd. Toulouse-Lautrec is een van de bekendste schilders uit de postimpressionistische periode, met Cézanne, Van Gogh en Gauguin. Op een veiling in het veilinghuis van Christie in 2005 werd La Blanchisseuse, zijn vroege schilderij van een jonge wasvrouw, verkocht voor 22,4 miljoen dollar en vestigde daarmee een nieuw record voor de kunstenaar voor een veilingprijs.
Henri Marie Raymond de Toulouse- Lautrec-Monfa werd geboren in het Hôtel du Bosc in Albi, Tarn, in de regio Midi-Pyrénées in Frankrijk, het eerstgeboren kind van Alphonse Charles Comte de Toulouse-Lautrec-Monfa (1838-1913) en zijn vrouw Adèle Zoë Tapié de Celeyran (1841-1930) Het laatste deel van zijn naam betekent dat hij lid was van een aristocratische familie (afstammelingen van de graven van Toulouse en Odet de Foix, Vicomte de Lautrec en de burggraven van Montfa, een dorp en gemeente van het departement Tarn) van Zuid-Frankrijk, dicht bij de steden Castres en Toulouse). Zijn jongere broer werd geboren in 1867, maar stierf het jaar daarop. Als hij zijn vader had overleefd, zou Henri de familietitel Comte zijn geworden.
Na het overlijden van zijn broer, de ouders van Henri gingen uit elkaar en uiteindelijk zorgde een oppas van hem. Op achtjarige leeftijd ging Henri bij zijn moeder in Parijs wonen, waar hij schetsen en karikaturen tekende in zijn oefenboeken. De familie realiseerde zich al snel dat Henris talenten in tekenen en schilderen lagen. Een vriend van zijn vader, René Princeteau, kwam soms langs om informele lessen te geven. Sommige van Henris vroege schilderijen zijn van paarden, een specialiteit van Princeteau, en een onderwerp. Lautrec bezocht opnieuw in zijn “Circusschilderijen”.
In 1875 keerde Toulouse-Lautrec terug naar Albi omdat zijn moeder zich zorgen maakte over zijn gezondheid. Hij nam thermale baden in Amélie-les-Bains en zijn moeder raadpleegde artsen in de hoop een manier te vinden om de groei en ontwikkeling van haar zoon te verbeteren.
De ouders van Toulouse-Lautrec, de graaf en de graafschap, waren neven en nichten (zijn grootmoeders waren zussen), en hij leed aan aangeboren gezondheidsproblemen die soms worden toegeschreven aan een familiegeschiedenis van inteelt.
Op 13-jarige leeftijd brak Toulouse-Lautrec zijn rechterdijbeen. Op 14-jarige leeftijd brak hij zijn linkerhand. De pauzes genazen niet goed. Moderne artsen schrijven dit toe aan een onbekende genetische aandoening, mogelijk pycnodysostosis (ook wel bekend als het Toulouse-Lautrec-syndroom), of een afwijkende aandoening in de trant van osteopetrose, achondroplasie of osteogenesis imperfecta. Rachitis die wordt verergerd door praecox-virilisme is ook gesuggereerd. Daarna hielden zijn benen op te groeien, zodat hij als volwassene extreem kort was (1,42 m of 4 ft 8 in). Hij ontwikkelde een torso van volwassen formaat, met behoud van zijn kinderbenen. Bovendien zou hij hypertrofische geslachtsdelen hebben gehad.
Omdat hij fysiek niet in staat was deel te nemen aan de vele activiteiten van mannen van zijn leeftijd, verdiepte Toulouse-Lautrec zich in kunst. Hij werd een belangrijke post-impressionistische schilder, art nouveau-illustrator en lithograaf en legde door zijn werken veel details vast van de laat-19e-eeuwse Boheemse levensstijl in Parijs. Toulouse-Lautrec droeg halverwege de jaren 1890 een aantal illustraties bij aan het tijdschrift Le Rire.
Dit is een deel van het Wikipedia-artikel dat wordt gebruikt onder de Creative Commons Attribution-Sharealike 3.0 Unported License (CC-BY- SA). De volledige tekst van het artikel is hier →
Meer …