A Sweet Treat for Hyatt (Globalist) Elites: A Review of the Parker New York

Als Floridiaan die regelmatig naar New York City reist voor werk, waardeer ik kosten, comfort en locatie het meest. Ik gebruik deze hotels eigenlijk alleen om te slapen, aangezien ik het grootste deel van mijn tijd op het TPG-hoofdkantoor doorbreng – en ik heb een paar go-to-spots zoals het Hyatt House New York en Westin Times Square die ideaal zijn voor mijn zakenreizen (bovendien om betaalbaar te zijn).

Vooral voor deze reis had ik een hotel nodig voor drie nachten in New York en zag dat het Hyatt House slechts $ 120 per nacht kostte – een koopje voor Manhattan en goedkoper dan alles op de Marriott-app.

Maar toen viel me iets op. De Parker New York stond vermeld in de Hyatt-app, wat me verbijsterde, omdat ik wist dat het ooit een SPG-eigendom was geweest (de Le Parker Méridien New York) dat sindsdien zijn vlaggen was kwijtgeraakt (meer hierover hieronder). Ik realiseerde me dat het was omgebouwd tot Hyatt, wat mijn nieuwsgierigheid wekte, gezien de interessante geschiedenis van het pand, die ik hieronder zal bespreken. Ik vroeg me af of er iets was veranderd en of ik anders zou worden behandeld als Hyatt Globalist (helaas verloopt mijn status op 28 februari) dan als SPG (nu Marriott) Platinum-lid.

Ten eerste , een beetje geschiedenis over de Parker New York. Toen het Le Parker Méridien was, zou het hotel (samen met Le Parker Méridien Palm Springs) naar verluidt zijn bezettingsgraad hebben vervalst zodat Starwood hen meer zou betalen, wat leidde tot een fraudezaak die uiteindelijk werd beslecht. Beide Parker-eigendommen verlieten SPG uiteindelijk begin 2018 en opereerden een tijdje onafhankelijk. De accommodatie in New York kwam begin 2019 bij Hyatt, minder dan twee weken voordat ik incheckte.

Voor mijn verblijf had ik veel vragen. Zou mijn Hyatt Globalist-status me ontbijt aanbieden in het prijzige Normas restaurant? (SPG Platinums kregen alleen een croissant en een kopje koffie.) Zou mijn status me een upgrade veroorloven? (Ik had al bevestigd dat er vlak voor het inchecken voldoende beschikbaarheid online was.) Waren de eerder gedateerde kamers en gangen gerenoveerd?

Boeking

Kamerprijzen voor het Parker New York waren niet gek, maar voor $ 283 per nacht waren ze zeker hoger dan het Hyatt House voor $ 120. In dit geval wilde ik echt uitproberen hoe ik behandeld zou worden als Hyatt Globalist (voor een volledige lijst met Hyatt Globalist-voordelen, klik hier).

Ik stond op het punt om via Hyatt te boeken met een AAA-tarief toen ik besloot om een vierde nacht toe te voegen en mijn Citi Prestige-kaart te gebruiken (die weer openstaat voor nieuwe aanvragen) om het gratis voordeel van de 4e nacht te gebruiken. Het was een ideaal plan, aangezien mijn vlucht pas om 22.00 uur zou duren – ik zou daar eigenlijk de vierde nacht niet doorbrengen, maar ik zou de hele avond in de kamer kunnen rondhangen.

Door de 4e nacht gratis te gebruiken, daalde de prijs tot $ 253 per nacht. Ik heb de beschikbaarheid van punten gecontroleerd, maar kon het niet online vinden. Toen ik belde, vertelde de Globalist-agent me dat het nog niet in het systeem was geladen, maar dat ze voldoende beschikbaarheid zag voor 25.000 punten per nacht, wat ik prijzig vond, vooral omdat ik in het Park Hyatt had kunnen blijven voor 30.000 of de Andaz 5th Avenue voor 25.000.

Een paar dagen nadat ik had uitgecheckt, merkte ik dat mijn verblijf op mijn World of Hyatt-account stond. Ik heb in totaal 7.153 punten verdiend (5.502 basispunten plus 1.651 voor mijn Globalist-bonus). Zoals ik al zei, heb ik het verblijf van $ 1.100 geboekt (en ervoor betaald) met mijn Citi Prestige, waarmee ik in totaal 3.300 punten verdiende dankzij de 3x bonuscategorie van de kaart voor hotelverblijven, maar ik wacht nog steeds op mijn verklaring om de 4e nacht gratis tegoed.

Locatie

Hoewel het niet super dicht bij het kantoor van TPG ligt, ligt het hotel in de buurt van plekken als Central Park en het beroemde winkelgebied van Midtown, met winkels zoals Tiffany & Co., een 24-uurs Apple Store, Bergdorf Goodman, Bloomingdales en meer. Voor toeristen of gezinnen die musea, winkels en restaurants willen bezoeken en op een centraal gelegen plek in Manhattan willen verblijven, is dit hotel ideaal. Er zijn ook tal van metrohaltes in de buurt.

Inchecken

De lobby was, zoals ik me herinnerde, ruim met hoge plafonds. Er waren voldoende banken en zitplaatsen waar mensen konden wachten of rondhangen.

Inchecken ging snel en gemakkelijk, de enige vertraging werd veroorzaakt door mijn overvolle portemonnee – ik kon mijn Prestige-kaart niet vinden, die begraven lag onder de ongeveer veertien andere kaarten die ik op echte George Costanza-wijze bij me draag.

Mijn globalistische status werd onmiddellijk herkend en ik was blij te horen dat ik was opgewaardeerd naar een junior suite op de 34e verdieping van de toren. Gezien het feit dat deze suite voor $ 582 per nacht verkocht, was het absoluut een solide upgrade. Ik had echter eerder in dit kamertype verbleven en had er gemengde gevoelens over. Hoewel het ruim was, was het uitzicht zuidelijk, wat betekende dat er geen uitzicht op Central Park was. (Champagne-problemen, ik weet het.)

Desalniettemin was ik tevreden met mijn ruime upgrade.Toen ik bij het inchecken vroeg of mijn Hyatt Globalist-ontbijtvoordelen inclusief eten bij Normas, een dure favoriet van mij, was, was ik verrukt om erachter te komen dat dit het geval was. Ik was zo opgewonden dat ik vergat te vragen of roomservice ook inbegrepen was, maar de volgende dag ontdekte ik dat dat ook zo was. Ik raad ten zeerste aan om daar te eten, zelfs als je niet in het hotel verblijft.

Mijn suite

Ik liep naar de kamer om de kamer te bekijken door donkere gangen, wat me een gevoel van déjà vu – deze waren duidelijk niet bijgewerkt sinds ik voor het laatst verbleef tijdens de SPG-dagen van Parker. Het uitzicht overdag op Central Park bij de liftingang maakte het echter goed.

Ik ging de suite binnen en merkte meteen dat het er niet anders uitzag dan toen het was als de Le Parker Meridien, met behoud van zijn verouderde look (de lichtschakelaars zagen er erg jaren 90 uit).

Maar comfort had de overhand – ik sliep goed in het kingsize bed. Ik kon het niet met zekerheid zeggen, maar het voelde gewoon als hetzelfde bed uit de SPG-dagen. Over het algemeen leek de suite erg op wat ik me herinnerde.

De pantoffels op het bed waren te klein voor mijn grote voeten, maar dat verwacht ik in hotels en reis ik met mijn eigen flip- flops. Gelukkig was ik ze niet vergeten, want blootsvoets rondlopen op tapijt maakt me gek, en laten we eerlijk zijn, dit tapijt is gisteren niet vervangen.

Hoewel ik verlangde naar dat uitzicht op Central Park, deed ik dat wel waardeer het hebben van de ruime suite. De leefruimte had een gedeelte bij het raam dat een perfecte plek was voor mijn bagage.

Ik had niet eens tijd om te ontspannen op de bank, maar ik merkte dat hij uitgetrokken was tot een slaapbank. Over het algemeen dacht ik dat de suite een fijne ruimte voor gezinnen zou zijn geweest, iets wat ik zeker niet kan zeggen over veel hotelkamers in New York.

Naast het tapijt had de suite ook een behoorlijk aandeel van slijtage. De minikoelkast was kapot en zag er maar half gevuld uit. Ik zou hygiëne ook niet op de eerste plaats zetten – de ruimte aan de muur achter de tv, die eruit kon worden getrokken en naar het bed of de woonkamer kon worden gedraaid, was bedekt met vuil en krassen.

Eén ding vond ik echt wat leuk vond aan mijn kamer was dat ik niet door de oude SPG-promotievideo hoefde te zitten (die overigens TPG zelf liet zien). Eerlijk gezegd is Hyatt er waarschijnlijk nog niet aan toe gekomen om hun eigen promovideo te installeren, maar hoe dan ook, ik vond het heerlijk om de tv aan te zetten en deze rechtstreeks naar de kanaalgids te laten gaan.

Ik was geïrriteerd dat de suite geen koffiezetapparaat had, maar wel badjassen, een werkruimte met een bureau en stoel, strijkijzer en strijkplank en een kluisje.

Gelukkig had ik net miste een polaire vortex, dus het was een stevige 57 graden Fahrenheit buiten. Maar ik werd warm en vond de kamer te warm, maar het was niet mogelijk om de airconditioning aan te zetten. (Veel oudere gebouwen in New York City hebben niet de luxe om zowel airconditioning als verwarming te hebben in hetzelfde seizoen.)

Omdat het buiten zo warm was, deed ik het raam 10 cm open. (dat is zo ver als het ging), wat hielp, maar het was geen ideale oplossing op zon warme dag.

Ik was verrast om te zien dat mijn badkamer rolstoeltoegankelijk was. Gewoonlijk zou het personeel me hebben verteld dat ik een toegankelijke suite kreeg. Het was niet echt een probleem, maar het was merkbaar in de badkamer. De douche was erg laag en kwam alleen tot aan mijn schouder (dit zou zeker de TPG-douchetest niet doorstaan).

Ik had aanvankelijk moeite met de lelijke blootliggende leidingen onder de gootsteen, maar toen realiseerde ik me dat dit was duidelijk omdat er onder de gootsteen open ruimte nodig was om een rolstoel dichtbij genoeg te kunnen trekken om de gootsteen te gebruiken.

Hoewel ik veel te lang was om te douchen, was het water heet en de druk was sterk . De handdoeken waren gemakkelijk te pakken, dankzij de toegankelijke badkamer, hoewel ik wenste dat ze wat groter waren (meer champagneproblemen – ik wist dat dit niet het Park Hyatt was).

Ik hield echt van het Moonshine-bad voorzieningen, die ik nog nooit eerder had gebruikt. Ik vond de geur subtiel en niet overdreven bloemig.

Globalistische voordelen bij de Parker waren onder meer gratis Evian-water en een mooie fruitschaal. Houdt iemand anders niet van de smaak van Evian? Uiteindelijk heb ik de flessen opnieuw gevuld met goed oud kraanwater uit New York City.

Eten en drinken

Door mijn status kreeg ik zowel gratis ontbijt bij Norma als roomservice, wat me een veel geld. In feite krijgen globalisten gratis ontbijt, niet alleen voor henzelf, maar ook voor maximaal twee volwassenen en twee kinderen (de minimumleeftijd wordt bepaald door het hotel). In New York City zou dat je meer dan $ 100 per dag kunnen besparen.

Godzijdank had ik dit echter. Ik had meer dan $ 20 moeten betalen voor de kleine karaf koffie die ik op mijn kamer had besteld. Zelfs in New York was $ 20 voor koffie obsceen. Ik herinner me dat ik me ergerde over het betalen van 2 euro per Nespresso-capsule in de Santa Marina in Mykonos, maar dit was erger.

Degenen zonder globalistische status: als je hier blijft en koffie wilt, bezoek dan de Starbucks aan de overkant van de straat. De Amerikaanse ontbijtroomservice kost $ 60 (nogmaals, van mijn rekening gewist, maar voor een niet-globalistische gast, sla het over en koop een New Yorkse bagel voor een dollar of twee).

Het ontbijt in Normas restaurant was echter absoluut heerlijk (ik raad de wentelteefjes aan) , en ik vond het geweldig om het gratis te krijgen.

Ik zag dat het menu een optie van $ 2.000 kreeft-en-kaviaar bevatte. Toen ik de ober vroeg of dat was inbegrepen als onderdeel van het gratis ontbijt (gekscherend), vertelde hij me dat hij het zijn meerdere zou vragen, haastig. Hij kwam kort daarna terug met het verwachte antwoord: nee. Nou ja, ik moest het proberen!

Hoe dan ook, mijn globalistische status bij Hyatt leverde me een heerlijk uitgebreid ontbijt op, in tegenstelling tot mijn koffie en croissant die SPG Platinum me ooit in de espressobar in de lobby gaf – dat kwalificeerde me niet eens als een continentaal ontbijt in mijn boek . Daarentegen was de gratis ontbijtroomservice voor Hyatt Globalists geweldig, en ik had dit alleen meegemaakt in een ander Hyatt-pand, het Park Hyatt Tokyo.

Burger Joint was heerlijk, en ik had daar gegeten door de jaren heen, zelfs als ik niet in het hotel verbleef.

Voorzieningen

Ik zal beginnen met de voorzieningen die ik wel leuk vond.

Het hotel had een overdekt dak zwembad met uitzicht op Central Park – een echte traktatie in New York.

Dit versterkte mijn mening dat dit een ideaal hotel zou zijn voor gezinnen, inclusief huisdieren. Er was zelfs een speciaal menu met eten, lekkernijen en meer voor honden of katten – als ik had geweten dat ik een van The Points Pups zou hebben meegenomen!

Een geweldige voorziening waar ik geen tijd voor had (houdt dit excuus water vast als je het keer op keer gebruikt?) was de sportschool, een van de beste die ik ooit in een hotel heb gezien. Het werd zwaartekracht genoemd en leek open te staan voor zowel hotelgasten als leden. Om aan te komen, moest ik door de lobby lopen naar een kleine lift die me naar de kelder bracht, met een klein winkelgedeelte, de spa en enkele andere wellness-plekken, zoals de drybar en een make-up salon. Toen zag ik een vrij typische hotelfitnessruimte met cardio-apparatuur.

Maar dat was het niet! Van daaruit waagde ik me een trap op, waar ik een enorme fitnessruimte vond met een verscheidenheid aan apparatuur, zoals zowel gewichts- als cardio-apparaten, en een spinkamer. Ik wilde meer fotos maken, maar kreeg een berisping van een sportschoolmedewerker – ik denk dat dat het geval is als je naar een sportschool gaat met een jas en spijkerbroek aan.

Voorzieningen voor globalisten waren geweldig in het pand, maar als ik dit niet had gehad, zou ik ergens anders heen zijn gegaan – dit is tenslotte New York City en de mogelijkheden zijn eindeloos.

Hoewel het bij mijn status was inbegrepen, waren de internetprijzen verschrikkelijk. Hoewel er verschillende opties waren, was degene die ik nodig had $ 30,99 per dag voor 15 MB op één apparaat – absurd. Ik was eigenlijk geschokt dat een hotel in 2019 die prijs zou rekenen voor internettoegang. Met mijn drie apparaten zou dat me meer dan $ 100 per dag hebben gekost – ik begrijp eerlijk gezegd niet dat dat niet is inbegrepen, zelfs niet voor niet-leden, vooral gezien de al even onaangename bestemmingstoeslag die het hotel in rekening bracht.

Wanneer Ik heb uitgecheckt, ik heb mijn laatste rekening gekregen en heb er pas een tijdje later naar gekeken. Toen ik dat eenmaal deed, realiseerde ik me dat er een extra $ 100 – $ 25 per dag in rekening was gebracht. Toen ik belde, vertelden ze me dat het de dagelijkse resorttoeslag was (ook bekend als stadsvergoeding in grote steden als New York) voor zaken als lokale en gratis bellen en toegang tot de fitnessruimte en het zwembad. Toen ik haar vroeg of globalisten deze vergoeding betaalden, zei ze nee en veegde ze de afschrijving af.

Ik merkte ook dat de kosten voor ontbijtroomservice op mijn rekening stonden – toen ik wegging vroeg ik hen om dat te verwijderen omdat goed. Het nieuwe folio werd enkele uren later per e-mail verzonden en weerspiegelde de gewiste aanklacht.

Afgezien van mijn persoonlijke mening over deze resorttarieven in de stad, was dit een goede herinnering voor mij (die ik jullie allemaal TPG-lezers) om mijn factuur altijd zorgvuldig te controleren.

Algemene indruk

Ik denk dat ik in de toekomst bij het Hyatt House zal blijven als mijn favoriete accommodatie in New York Hyatt ( hoewel ze er altijd naar streven om in het Park Hyatt te blijven). Een verblijf in de Parker als Hyatt Globalist gaf me inderdaad meer luxe dan toen ik een SPG Platinum was. Om mijn eigen vragen vanaf het begin van deze recensie te beantwoorden:

Heeft mijn Hyatt Globalist-status me ontbijt aangeboden bij Norma’s? Ja, dat klopt.

Heeft mijn status me een upgrade opgeleverd? Ja!

Zijn de eerder gedateerde kamers gerenoveerd? Absoluut niet!

Aangezien ik aan het eind van de maand mijn globalistische status verlies, betwijfel ik of ik hier weer zou blijven.Ik waardeer basisvoorzieningen zoals koffiezetapparaten en supersnel internet, die het verschil maken als je in de stad bent voor werk.

Gezinnen, vooral gezinnen met de Globalistische status, zouden dit hotel geweldig vinden, met de locatie nabij het park en voorzieningen zoals het zwembad op het dak.

Nu toepassen

Redactionele disclaus imer: De meningen die hier worden geuit, zijn alleen van de auteur, niet die van een bank, creditcardmaatschappij, luchtvaartmaatschappijen of hotelketen, en zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door een van deze entiteiten.

Disclaimer: Onderstaande reacties zijn niet aangeleverd of in opdracht van de bankadverteerder. Reacties zijn niet beoordeeld, goedgekeurd of anderszins onderschreven door de bankadverteerder. Het is niet de verantwoordelijkheid van de bankadverteerder om ervoor te zorgen dat alle berichten en / of vragen worden beantwoord.