Toen ik de video zag en het boek “This is Water” van David Foster las Wallace, het opende mijn ogen voor hoe ik mijn leven als volwassene in de wereld leef. Het werd wakker geschud dat je niet de enige bent. De toespraak gaat ook over herkenning en actie. Het gaat erom te erkennen dat we dat niet zijn het centrum van de hele schepping en hoe we kunnen evolueren naar denken en handelen op een manier die bewust en medelevend is voor alle mensen.

Ik hoorde voor het eerst over dit boek. Ik was in een workshop met de briljante en medelevende, Kathryn Budig. Kathryn vertelde dat dit boek een van haar boeken bij het nachtkastje is dat dient als herinnering over hoe je het leven moet leiden. Het boek is een simpele realiteitscheck. Toen ik thuiskwam van haar werkplaats, keek ik naar de video en bestelde het boek bij Amazon. Ik zag hoe de toespraak rechtstreeks op mij betrekking had, en hoe dit mijn zelfde denkwijze was. Het was een onbeschoft ontwaken.

David Fost Wallace houdt een aanvangstoespraak voor de afgestudeerden van het Kenyon College in 2005. De toespraak gaf de realiteit weer van hoe een volwassene gaat. De boodschap is dat aandacht besteden aan en rekening houden met anderen essentieel is. Wallaces toespraak sprak ook over besluitvorming en de kracht van keuze. Wallaces toespraak had het over het veranderen van iemands perspectief en houding op anderen om hen heen. De manier waarop iemand denkt, kan het grootste verschil in zijn leven hebben. De manier waarop u denkt, heeft niet alleen invloed op uw leven, maar op alle mensen om u heen.

Als mensen neigen we naar de het idee dat onze eigen ideeën superieur zijn aan die van anderen, dus kiezen we ervoor om niet te luisteren en in plaats daarvan te blijven praten. We zijn gehecht aan het idee dat onze ideeën de beste en slimste zijn en laten geen ruimte voor het idee dat er misschien wel een andere manier. Dit maakt ons een gevangene van de hersenen, het simpele feit dat we niet eens aan onze geest kunnen ontsnappen. Wallace legt dit uit door te zeggen: blinde zekerheid, een bekrompen geest die neerkomt op een opsluiting die zo totaal is dat de gevangene niet eens weet dat hij op slot zit omhoog ”. Leren denken is een moeilijke taak. Het is niet onmogelijk, alleen moeilijk en behoorlijk ongemakkelijk. Als we onszelf kunnen leren denken, zouden we een beetje minder egoïstisch worden en meer bewust en alert zijn op de activiteiten om ons heen.

Nadat we zijn gestopt met denken dat we het belangrijkste zijn, dat alles om ons draait en dat we het “absolute centrum van het universum” zijn, kunnen we de schoonheid in anderen om ons heen opmerken en waarderen. Dit vermogen buiten onszelf kijken is de eerste stap om mededogen te hebben met onszelf en met de mensen om ons heen.

Je bewust zijn van je gemeenschap en omgeving is een onderdeel van leren denken. Wallace legt het concept uit dat van een persoon is ” standaardinstelling. Na een lange, gefrustreerde dag wordt iemand moe en gestrest. Dit is volgens Wallace het moment waarop de hersenen automatisch overschakelen naar de natuurlijke standaardinstelling en gewoon de dag voorbij willen. Als iemand weet wat hij moet denken, is hij zich ervan bewust – zich bewust van anderen en dat ze misschien moeilijkere tijden doormaken. Het handelen om te kiezen kan helpen om aan anderen te denken. Zoals Wallace zegt: door afstand te nemen van iemands ‘natuurlijke standaardinstelling’ kunnen ze merken dat mensen niet alleen in de weg zitten. Wanneer een persoon oplet, kunnen ze opties overwegen en ervoor kiezen om de dingen anders te bekijken. Per slot van rekening “dat is echte vrijheid … opgeleid worden, en begrijpen hoe te denken”.

De toespraak doet me denken aan het citaat van George Swindoll “” We kunnen ons verleden niet veranderen … we kunnen het feit niet veranderen dat mensen op een bepaalde manier zullen handelen. We kunnen het onvermijdelijke niet veranderen. Het enige wat we kunnen doen is spelen op de enige snaar die we hebben, en dat is onze houding. Ik ben ervan overtuigd dat het leven 10% is wat er met mij gebeurt en 90 % van hoe ik erop reageer. En zo is het ook met jou … wij hebben de leiding over onze houding. ”

We hebben controle over onze acties en wat we denken. We hebben allemaal de vrije wil om te kiezen. Het is echt aan ons welke weg we inslaan. Het hangt er alleen van af of we ervoor kiezen om te kiezen. denk na en heb een optie. Dit was het citaat uit het boek dat de grootste indruk op me heeft gemaakt. Het is een stuk waar ik je bij zal laten zitten.

“De echt belangrijke vorm van vrijheid heeft betrekking op aandacht, en bewustzijn, discipline en inspanning, en in staat zijn om echt om andere mensen te geven en voor hen op te offeren, keer op keer, op ontelbare kleine, onsexy manieren, elke dag opnieuw. Dat is echte vrijheid. ” David Foster Wallace

Namaste,

Alison