Vrouwen die overschakelden op niet-hormonale anticonceptie begonnen echter langzaam het gewicht en de vetmassa te verliezen die ze hadden gekregen – bijna vier pond meer dan twee jaar, terwijl degenen die orale anticonceptie gebruikten na de schoten gemiddeld vier kilo extra in dezelfde tijdspanne aankwamen. De hoeveelheid gewichtstoename was afhankelijk van de tijdsduur dat DMPA werd gebruikt, aangezien de snelheid van gewichtstoename in de loop van de tijd vertraagde.
De studie, die verschijnt in het nummer van 4 maart van het American Journal of Obstetrics and Gynaecologie is een van de meest uitgebreide onderzoeken in zijn soort.
DMPA is een geïnjecteerd anticonceptiemiddel dat elke drie maanden aan patiënten wordt toegediend. Meer dan twee miljoen Amerikaanse vrouwen gebruiken DMPA, waaronder ongeveer 400.000 tieners. DMPA is relatief goedkoop in vergelijking met sommige andere vormen van anticonceptie, heeft een laag uitvalpercentage en hoeft niet dagelijks te worden toegediend, wat bijdraagt aan de populariteit van het anticonceptiemiddel.
“Vrouwen en hun artsen zouden dat wel moeten doen. rekening houden met deze nieuwe gegevens bij het kiezen van de meest geschikte anticonceptiemethode, zei hoofdauteur Abbey Berenson, MD, professor bij de afdeling Obstetrie en Gynaecologie en directeur van het Centrum voor Interdisciplinair Onderzoek naar de Gezondheid van Vrouwen bij UTMB.
“Een punt van zorg is de link van DMPA met meer buikvet, een bekend onderdeel van het metabool syndroom, dat het risico op hart- en vaatziekten, beroerte en diabetes verhoogt”, aldus Berenson.
De studie volgde 703 vrouwen in twee leeftijdscategorieën, 16 tot 24 jaar en 25 tot 33 jaar oud, die DMPA gebruikten orale (desogestrel) of niet-hormonale (bilaterale tubaligatie, condoom of onthouding) anticonceptie gedurende drie jaar. DMPA-gebruikers die met deze methode stopten en een andere vorm van anticonceptie kozen, werden gedurende maximaal twee jaar gevolgd. In de loop van de studie vergeleken onderzoekers veranderingen in lichaamsgewicht en samenstelling en hielden ze rekening met onder andere de invloed van leeftijd, ras, calorie-inname en lichaamsbeweging.
Toen onderzoekers alle drie de groepen vergeleken, werd DMPA gebruikers hadden meer dan twee keer zoveel kans als vrouwen die niet-hormonale of orale anticonceptie gebruikten om in de komende drie jaar zwaarlijvig te worden. “De bevindingen zijn zorgwekkend; er is echter meer onderzoek nodig om te bepalen of het gebruik van DMPA rechtstreeks bijdraagt aan obesitasgerelateerde aandoeningen en de” algehele gezondheid van de patiënt in gevaar brengt “, aldus Berenson.
Vrouwen die orale anticonceptie gebruikten, deden dat niet. meer in gewicht aankomen dan degenen die een niet-hormonale vorm van anticonceptie gebruiken. Uit het onderzoek bleek echter dat hun lichaamsvet iets toenam, terwijl hun vetvrije massa (spiermassa) afnam. Onderzoekers zeiden dat dit minder waarschijnlijk was bij vrouwen die regelmatig trainden en een gezond dieet met een verhoogde eiwitinname.
De studie zal artsen in staat stellen vrouwen nauwkeurig te adviseren over de lichaamsveranderingen die gepaard gaan met veelgebruikte vormen van anticonceptie en ook licht werpen op hoe gewichtstoename kan worden teruggedraaid, zei Berenson. / p>
Volgens Berenson is het mechanisme waarmee DMPA een toename in gewichtstoename en vetmassa veroorzaakt niet bekend, en werd er geen verband gevonden tussen DMPA-gebruik en calorie-inname, vetconsumptie of hoeveelheid oefenen op veranderingen in het lichaamsgewicht. De bevindingen lijken te pleiten tegen de theorie dat gewichtstoename te wijten zou kunnen zijn aan de waargenomen effecten van het medicijn op verhoogde calorie-inname en verminderd energieverbruik, maar lopend onderzoek is nodig om verschillende mogelijke verklaringen te bevestigen of weg te nemen, zei ze.
UTMB-onderzoekers voeren vervolgstudies uit om te bepalen welke subgroep van vrouwen het meest waarschijnlijk in gewicht zal aankomen met DMPA. Berenson merkte op dat in lopend onderzoek voorlopige gegevens hebben aangetoond dat ongeveer 25 procent van de vrouwen die DMPA gebruiken significante en potentieel gevaarlijke veranderingen in lichaamssamenstelling.
De studie werd ondersteund door het National Institute of Child Health & Menselijke ontwikkeling. Mahburbur Rahman, MBBS, PhD, MPH, Research Scientist, Center voor interdisciplinair onderzoek in de gezondheid van vrouwen, bijgedragen aan dit onderzoek.